Helen Parkhurst (1887-1973) is de grondlegster van het daltononderwijs. Ze werkte van 1905 tot 1913 in verschillende lagere scholen. In haar eerste job moest ze op een plattelandsschool als enige leerkracht aan 45 leerlingen in de leeftijd van 6 tot en met 16 jaar, lesgeven. Bijgevolg zocht ze een manier om iedereen zo optimaal mogelijk te onderwijzen. Zo begon zij met het ontwikkelen van de daltonvisie.
Wat is Dalton?
De Kleine Icarus is een daltonschool van het gemeenschapsonderwijs en onderscheidt zich van het reguliere basisonderwijs door de vijf daltonwaarden: verantwoordelijkheid, zelfstandigheid, samenwerken, effectiviteit en reflectie.
VRIJHEID EN VERANTWOORDELIJKHEID
“Freedom and responsibility together perform the miracle”
Vrijheid in gebondenheid betekent dat leerlingen hun taakwerk zelf organiseren, binnen de eisen die daaraan gesteld worden (tijdslimiet, werkafspraken, keuzemogelijkheden, schoolregels). Vrijheid betekent dus niet dat alles mag en kan. De leerkracht stelt wel degelijk grenzen. Een leerling werkt doelgericht aan een taak en is in staat om tijdens dit leerproces hulp te zoeken indien noodzakelijk. Deze manier van werken stimuleert het probleemoplossend denken van leerlingen.
ZELFSTANDIGHEID
“Experience is the best and indeed the only real teacher”
Kinderen zijn nieuwsgierige wezens en ontdekken graag zelf nieuwe dingen. De weektaak geeft ze daarvoor de ruimte. De leerkrachten nemen de tijd om hun leerlingen goed te leren kennen. Zo kan die een takenpakket samenstellen die kinderen de kans geeft om actief zelfstandig problemen op te lossen. Daardoor leren ze creatief denken en handelen.
“The school functions as a social community”
In het dagelijks leven werken we constant samen met andere mensen, die we niet altijd zelf kunnen kiezen. Samenwerken is dan ook een belangrijke pijler binnen onze daltonschool. Door samen met hun medeleerlingen aan taken en projecten te werken, leren ze hoe ze elkaar kunnen helpen en ondersteunen. Ze leren respectvol omgaan met anderen en naar elkaar te luisteren. Tijdens de lessen worden coöperatieve werkvormen gebruikt, zo leren de leerlingen van en met elkaar.
EFFECTIVITEIT
Dalton is een “Efficiency measure”
Helen Parkhurst wilde met haar ‘dalton Plan’ het schoolse leren doelmatiger maken. Daarbij is het daltononderwijs gericht op een effectiviteit: effectieve inzet van tijd, mankracht en middelen. Het belangrijkste onderdeel om dit te bereiken is de taak. Een taak op maat houdt de leerling doelmatig en functioneel bezig met zijn ontwikkeling. Kinderen worden als het ware kleine ondernemers, die verantwoordelijkheid leren dragen voor het schoolwerk, hun eigen werk, dat ze in vrijheid uitvoeren. De leerkracht zorgt voor de nodige materialen en een duidelijk klasmanagement.
REFLECTIE
“I would be the first to hear welcome criticism”
Reflecteren over eigen (leer)gedrag, keuzes, taken en samenwerking is zowel bij leerlingen als bij leerkrachten een basishouding. Want door na te denken over jouw eigen handelen, kan je groeien. De leerlingen reflecteren over hun taken, de moeilijkheidsgraad en tijd van opdrachten, de samenwerking in een groep, hun bijdrage aan een project, … Hier wordt ook een gesprek met de leerkracht (of met hun medeleerlingen) aan gekoppeld. Op deze manier leren ze zichzelf en het takenpakket beter inschatten.
Meer informatie
Er is veel geschreven over daltononderwijs. Twee websites met veel informatie over deze onderwijsvorm willen we u niet onthouden:
Op de site van de Nederlandse Dalton Vereniging is ook een zeer informatief filmpje over Dalton onderwijs te zien.